SAY "NO" TO GMO SALMON

ο σολομός μια θρεπτικότατη τροφή...  Πες όχι στον μεταλλαγμένο σολομό!

Ένα από τα μεγαλύτερα θέματα για το περιβάλλον... ο μεταλλαγμένος σολομός, τον οποίο συμφέροντα προσπαθούν να φέρουν στο πιάτο μας. Ακριβώς στις 21 Δεκεμβρίου 2012, τη τελευταία εργάσιμη μέρα πριν την εβδομάδα Χριστουγέννων στις ΗΠΑ, ο US Οργανισμός Τροφίμων και Φαρμάκων [US Food and Drug Administration (FDA)] σιωπηλά δημοσίευσε μια περιβαλλοντική εκτίμηση ότι «δεν έχει σημαντικές επιπτώσεις» ο μεταλλαγμένος σολομός ("no significant impact" from the controversial AquaBounty AquaAdvantage transgenic salmon). Έτσι διανύουμε τη περίοδο των 60 ημερών για ενστάσεις και σχόλια, αρχικά ήταν μέχρι τις 25 Φεβρουαρίου 2013, όμως στις 13 Φεβρουαρίου 2013 ο FDA έδωσε παράταση μέχρι τις 26 Απριλίου, οπότε από ότι φαίνεται θα  δώσει την επίσημη έγκριση. Σ’αυτόν το σολομό Ατλαντικού έχουν οι επιστήμονες βάλει γονίδια ενός είδος χελιού κι έτσι θα μεγαλώνει γρηγορότερα... μειώνοντας το χρόνο μέχρι να φτάσει στην αγορά στο μισό. Αυτό φυσικά σημαίνει κέρδη για τους ιχθυοκαλλιεργητές με μεγαλύτερη παραγωγή και φθηνότερος σολομός για τον καταναλωτή.  Το ψάρι αυτό θα είναι στείρο και μόνο για κατανάλωση. Υπάρχουν όμως οι μεγαλύτερες ηθικές, περιβαλλοντικές ανησυχίες και προβληματισμός για την υγεία.... το «κουτί της Πανδώρας»!

Τα ψάρια τρώνε ψάρια... συνήθως το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό... και η οργάνωση PETA δημοσίευσε κάποια στατιστικά στοιχεία,  για παράδειγμα χρειάζονται 5 κιλά ψάρι για να αναπτυχθεί ένας σολομός ιχθυοτροφείου ενός κιλού. Το WWF λέει ότι 4 κιλά άγριου ψαριού χρειάζονται για να παραχθεί 1 κιλό ψάρι ιχθυοτροφείου και ο οργανισμός Dangerous γράφει ότι εξαρτάται από τη περιοχή παραγωγής τους, για παράδειγμα κυμαίνεται από 1,5 κιλό ως 8 κιλά άγριου ψαριού για να αναπτυχθεί ένα κιλό σολομός ιχθυοτροφείου.  Το θέμα όμως, που απασχολεί  τα τελευταία χρόνια περισσότερο είναι οι ιοί και τα παράσιτα, που μεταδίδονται ανάμεσα στα άγρια ελεύθερα είδη και στα ψάρια ιχθυοτροφείου με κινδύνους και για τους άγριους πληθυσμούς, αλλά και άλλα ιχθυοτροφεία. Ο σολομός έχει μια ιδιαιτερότητα, ζει κα μεγαλώνει στη θάλασσα, αλλά αναπαράγεται κυρίως σε λίμνες και ποτάμια (κύκλος ζωής 2 ως  7 έτη).

Από τα αγαπημένα μου φαγητά και σνακ, αν και παραδοσιακό φαγητό των Σκανδιναβών και Ρώσων, είναι ο σολομός. Δεν ανήκει στη Μεσογειακή διατροφή και  μπορώ να πω ότι παλαιότερες γενιές στην Ελλάδα δεν τον έτρωγαν καθόλου. Όμως αυτή η gourmet καπνιστή λιχουδιά έχει κερδίσει μια θέση στο ελληνικό τραπέζι και τη διατροφή μας, όπως και τα επίσημα γεύματα παγκοσμίως. Αυτό το ιδιαίτερο θαλασσινό έδεσμα έχει τεράστια διατροφική αξία και ευεργετικές ιδιότητες με λίγες θερμίδες... ιδανικότατο για δίαιτες! Ιδιαίτερη προσοχή χρειάζεται στο υψηλό ποσοστό χοληστερίνης, που διαθέτει. Φυσικά περιέχει Ω3 σε σημαντικές ποσότητες, που μετατρέπει αυτή τη τροφή σε μια φυσική ασπίδα προστασίας, ενισχύοντας το ανοσοποιητικό σύστημα, κάνοντας καλό στη καρδιά, ενάντια σε νοσήματα φθοράς και προκαλεί διαύγεια στο μυαλό. Πηγή  ισορροπημένων και απορροφημένων πρωτεϊνών εμπεριέχει σημαντικές βιταμίνες, μέταλλα, ιχνοστοιχεία...

 Είναι πλούσιος σε νιασίνη, παντοθενικό οξύ, ριβοφλαβίνη, βιταμίνη D, βιταμίνες της ομάδας Β (κυρίως Β6 και Β12), σελήνιο και φώσφορο. Κι όμως είναι χαμηλός σε θερμίδες και σε κορεσμένα λιπαρά οξέα, δεν περιέχει καθόλου υδατάνθρακες και αλάτι. Αν και στο πιάτο μας έρχεται μια συγκεκριμένη ποσότητα και αγοράζουμε συχνά στο γνωστό μέγεθος, αυτό το ψάρι μπορεί να φτάσει στη φύση το βάρος των 55 κιλών!  Το χρώμα του οφείλεται στην ασταξανθίνη, μια χρωστική ουσία, που του αποδίδει τις αποχρώσεις του ροζ, κόκκινου και πορτοκαλί. Η χημική δομή  της ασταξανθίνης είναι παρόμοια με αυτή της βιταμίνης Α και του β-καροτενίου... και παράγεται από διάφορα είδη πλαγκτόν ή άλγεων, όπου μέσω της τροφικής αλυσίδας καταλήγει στο λιπώδη ιστό του σολομού.

Ο πιο γνωστός εμπορικά σολομός είναι της Νορβηγίας...κι ακολουθεί η Σκωτία, όμως η μεγαλύτερη ποσότητα σολομού ψαρεύεται στην Αλάσκα στον Ειρηνικό. Χωρίζεται σε 2 μεγάλες κατηγορίες, του Ειρηνικού ωκεανού και του Ατλαντικού ωκεανού, και έπειτα σε 5 υποκατηγορίες.  

Ο σολομός γεννιέται και αναπτύσσεται σε γλυκό νερό, αλλά ωριμάζει σε αλμυρό νερό (το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του), ενώ γεννά και  πεθαίνει πάλι σε νερό λίμνης ή ποταμού, συνήθως εκεί που γεννήθηκε. Αυτό το ταξίδι της επιστροφής του είναι εξαιρετικά δύσκολο, επίπονο και επικίνδυνο, καθώς διανύει μεγάλες αποστάσεις... αναφέρουν για αποστάσεις μέχρι και  1.000 μίλια. Μετά τα αλιεύματα σολομού της Αλάσκας ακολουθούν σε ποσότητες του Καναδά, της Νορβηγίας και της Γροιλανδίας. Πρώτες χώρες σε καλλιέργεια σολομού σε ιχθυοτροφεία είναι η Χιλή, η Νορβηγία, η Σκωτία και ο Καναδάς.

Ιδανική θεωρείται μια βδομαδιαία κατανάλωση 2-3 μερίδων σολομού, αφού οι μελέτες λένε ότι μειώνει τον κίνδυνο εμφάνισης καρδιοπάθειας κατά 35% και τη γενική θνησιμότητα κατά 17% (Harvard School of Medical Health). Μαγειρεύεται με διάφορους τρόπους, οι διατροφολόγοι προτείνουν το ψήσιμο (10 λεπτά ψήσιμο ανά εκατοστό ψαριού) ή το βράσιμό του, ενώ ο καπνιστός σολομός δεν πρέπει να μαγειρευτεί, γιατί χαλάει. Ο καλός καπνιστός σολομός αναδίδει ένα διακριτικό, ελαφρύ άρωμα καπνού και βουτύρου. Κάποιοι εναντιώνονται στη παραγωγή σολομού στα ιχθυοτροφεία κυρίως, γιατί δεν έχουν τη διατροφική αξία των άγριων, τα ταϊζουν χημικά για το χρώμα, ενώ τρώνε κοτόπουλο, σόγια, καλαμπόκι ή μεταλλαγμένη κανόλα αντί για ψάρι... επίσης έχουν 7 φορές περισσότερο επίπεδα PCB’s απ’ ότι τα ελεύθερα ψάρια... κι άλλα...

Στείλτε σχόλια και τις ενστάσεις σας στον US FDA

ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ για το site του FDA