Στο μυστικιστικό Μπαλί των πνευμάτων

Από τα πιο μακρινά ταξίδια μου, το εξωτικό Μπαλί... με τους κλιμακωτούς ορυζώνες, τον μπλε ωκεανό και το μόνιμο καλοκαίρι. Είναι ένα μικρό εξωτικό νησί ανάμεσα στην Ιάβα της Ινδονησίας και το νησί Λαμπόκ στον Ειρηνικό ωκεανό με περίπου 3 εκατομμύρια κατοίκους. Βρίσκεται κοντά στον Ισημερινό (μόλις 8 μοίρες νότια) και γι’αυτό έχει μόνιμα καλοκαίρι. Η θερμοκρασία είναι γύρω στους 28οC όλο τον χρόνο. Ο τόπος υπόσχεται ξεκούραστες διακοπές σε πλούσιες αμμουδιές, ευφάνταστα τοπία με καταπράσινους ορυζώνες, παραδοσιακούς ναούς και γραφικά χωριά, ηλιοβασιλέματα, νυχτερινή ζωή, ενεργά ηφαίστεια κι οργιώδη τροπική βλάστηση…

Πρωτεύουσα η Denpasar, αλλά δεν έχει κάτι ιδιαίτερο σαν αστικό κέντρο, ενώ εντυπωσιακό θέρετρο στα νότια-ανατολικά είναι η Kuta με ατελείωτη αμμώδης παραλία, μια τουριστική περιοχή με καταστήματα και εμπορικά κέντρα, αλλά κι έντονη νυχτερινή ζωή. Αρκετή κίνηση έχει και η πόλη Singaraja. Στο κέντρο του νησιού βρίσκονται τα δυο του ηφαίστεια, όπου σύμφωνα με την παράδοση κατοικούν οι θεοί και τα πνεύματα. Στο Κινταμάνι υπάρχει και η λίμνη Μπατούρ ακριβώς κάτω από τα ηφαίστεια.

 Σε όλα τα νησιά της Ινδονησίας επικρατεί η μουσουλμανική θρησκεία, στο Μπαλί όμως υπερισχύει ο Ινδουϊσμός. Ένας μυστικιστικός τόπος με αναρίθμητους ναούς, που είναι αφιερωμένοι σε θεότητες και βασιλιάδες του παρελθόντος (περισσότεροι από 100.000 ναοί διάσπαρτοι). Επικοινωνία με τα θεία πνεύματα μέσω της προσευχής και της προσφοράς, ενώ κατά τις «άγιες ημέρες», οι ναοί γίνονται κέντρα πολυπληθών εκδηλώσεων λατρείας, όπου οι ιθαγενείς προσφέρουν καλάθια με φαγητό και εξωτικά λουλούδια. Σε κάθε σπίτι υπάρχει κι ένας μικρός ναός και τα σπίτια είναι έτσι χτισμένα με σεβασμό στη Φύση, περιφραγμένα με πέτρινο φράκτη, ενώ την είσοδο υπάρχει συνήθως μια «πύλη», διαμορφωμένη με δύο στήλες, συμβολίζοντας τη σχέση του καλού και του κακού. Σύμφωνα με τον μύθο αποτέλεσε τον τελευταίο σταθμό του Βούδα στη Γη. Στο τέλος του 16ου αιώνα δημιουργήθηκε η πρώτη Ολλανδική αποικία. O καπετάνιος του πλοίου, λέγεται ότι έκανε 2 ολόκληρα χρόνια μέχρι να καταφέρει να πείσει το πλήρωμα να φύγουν από το Μπαλί για να επιστρέψουν στην Ευρώπη.

Στο κέντρο του νησιού βρίσκεται το Ubud (Ουμπούντ), που θεωρείται το πνευματικό κέντρο του νησιού. Εκεί υπάρχουν οι περισσότεροι αρχαιολογικοί χώροι, μουσεία, γκαλερί, ναοί, και πρόκειται για ένα θαυμάσιο μέρος για περιπάτους στους γύρω οικισμούς, όπου μένουν αρκετοί καλλιτέχνες, ζωγράφοι, γλύπτες που δημιουργούν έργα παραδοσιακής τέχνης. Το τέρας Ogoh-ogoh είναι διάσημο σε πολλές μορφές τέχνης, το συναντάμε σε πίνακες ζωγραφικής, στη γλυπτική, ξυλογλυπτική, μαντήλια και παραστάσεις. Η Μπαλινέζικη μουσική gamelan είναι επίσης αναπτυγμένη και σε πολλές ποικιλίες («το γκαμελάν» = τοπικό όργανο σε πεντατονική κλίμακα,  που ο ήχος του είναι κάτι ανάμεσα στον ήχο σαντουριού και καμπάνας). Τα περισσότερα υπερπολυτελή ξενοδοχεία της Ουμπούντ είναι χτισμένα κατά μήκος της χαράδρας, που διασχίζει ο ποταμός Αγιούνγκ. Ο νέος βοτανικός κήπος της Ουμπούντ περίπου 60.000 τετραγωνικών μέτρων είναι εντυπωσιακό πάρκο με λευκούς κρίνους, συκιές, σπάνιες ορχιδέες και ένα μικρό τροπικό δάσος. Για να επισκεφτείτε το Καταφύγιο του Ιερού Πιθήκου στο δάσος πρέπει να οδηγήσετε μια ώρα βορείως της παραλίας Κούτα μέχρι τη πόλη Ουμπούντ . 

 Στο κεντρικό τμήμα του νησιού, που δεσπόζει ο ορεινός όγκος του βουνού - ηφαιστείου Kawi, ανάμεσα σε πυκνή βλάστηση με τρεχούμενα νερά, θα συναντήσετε χωριά και ορυζώνες. Ο ηφαιστειακός κρατήρας του Κινταμάνι είναι από τους πιο τουριστικούς προορισμούς. Στα βόρεια του νησιού υπάρχουν αρκετά ψαροχώρια, όπως η Lovina. Το Μπαλί είναι ιδανικό για σέρφινγκ!  Διάσημη η παραλία της Nusa Dua. Το νησί διαθέτει περίπου 36.000 δωμάτια και υπολογίζεται ότι κάθε χρόνο έρχονται για διακοπές περισσότεροι από ένα εκατομμύριο τουρίστες. Φημίζεται και για τους παραδοσιακούς χορούς του. Χοροί της φωτιάς, χοροί με μάσκες, εκστατικοί ή χοροί των τεράτων και παραστάσεις μαριονέτας… 

 Οι κάτοικοι είναι χαμογελαστοί, φιλήσυχοι, φιλόξενοι, χαρακτηριστικά μικρόσωμοι και με ταλέντα στη καλλιτεχνία. Το 85% των Mπαλινέζων ζει από τον τουρισμό και οι υπόλοιποι με τη γεωργία και τη χειροτεχνία. Eκτός από το ρύζι, άλλα προϊόντα που παράγονται στο Mπάλι είναι η καρύδα, ο καφές, η βανίλια, κ.ά. Παντού πλανόδιοι μικροπωλητές πωλούν διάφορα ξυλόγλυπτα αντικείμενα, π.χ. αγαλματίδια σε στάσεις γιόγκα ή κουτιά. Πολύ διάσημο είναι και το μπαλινέζικο ύφασμα μπατίκ, το οποίο εξάγεται σ’όλον τον κόσμο. Με το μπατίκ γίνεται και η «φορεσιά» των γυναικών του Mπάλι, που ονομάζεται σαρόνγκ. Τα μεταξωτά υφάσματα δεν έχουν κανέναν χρωματικό περιορισμό, κυκλοφορούν σε άπειρους πολύχρωμους συνδυασμούς… 

Το 1981 η κυβέρνηση της Ινδονησίας απαγόρευσε τον τζόγο και κατά συνέπεια και τις κοκορομαχίες, που ανήκουν στις παραδόσεις του νησιού και αποτελούν ουσιαστικό στοιχείο των τελετουργιών κάθαρσης στους ινδουιστικούς ναούς. Έτσι ο νόμος εξαιρεί τις κοκορομαχίες που γίνονται για να εξορκισθούν τα κακά πνεύματα στα προαύλια και στο εσωτερικό των ναών. Το νησί προσφέρει συνδυασμό ξένοιαστων διακοπών κι έντονης νυχτερινής ψυχαγωγίας, συνδυασμό σπορ και καλλιτεχνικών αναζητήσεων… Tο φαγητό στο Mπάλι αποτελεί πραγματική εμπειρία, καθώς η αυθεντική μπαλινέζικη κουζίνα είναι καυτερή, αλλά πεντανόστιμη. Όλες οι πτήσεις γίνονται μέσω Σιγκαπούρης, από εκεί μέχρι το Mπάλι η πτήση διαρκεί τρεισήμισι ώρες. 

Bali Dwipa Jaya

Πρωτεύουσα: Denpasar

Έκταση: 5,632.86 km²

Πληθυσμός: (2000) 3,150,000 κάτοικοι [Μπαλινέζοι (89%), Γιαπωνέζοι (7%), Μπαλιάγκα (1%), Madurese (1%) ]

Θρήσκευμα: Ινδουιστές (93.18%), Μουσουλμάνοι (4.79%), Χριστιανοί (1.38%), Βουδιστές (0.64%)

Υψηλότερο βουνό: 3,142 m  βουνό Αγκούνγκ (Mount Agung)