ΑΡΩΜΑΤΟΘΕΡΑΠΕΙΑ

Είναι πια γνωστό, όπως και στην αρχαιότητα ότι τα αιθέρια έλαια έχουν ευρύτατη εφαρμογή στην καθημερινή ζωή όχι μόνο για καλλωπιστικούς σκοπούς, αλλά και για θεραπευτικούς. Άλλωστε το λέει και η ετυμολογία της λέξης, άρωμα – θεραπεία, ότι είναι η θεραπευτική, που χρησιμοποιεί αρώματα (αιθέρια έλαια), που εκκρίνονται από τους ελαιοφόρους αδένες στα φύλλα, στις ρίζες, μίσχους, φλοιό, καρπό, άνθη διαφόρων αρωματικών φυτών.

 

Τα κυριότερα αρωματικά φυτά ανήκουν στις οικογένειες Labiatae (Χειλανθή), Umbelliferae (Σκιαδιοφόρα), Lauracae (Δαφνοειδή), Myrtacae (Μυρτώδη) και Compositae (Σύνθετα). Τα φυτά πρώτα συλλέγονται και έπειτα ξηραίνονται. Αυτή η αρχαία επιστήμη αναζητά το κατάλληλο αιθέριο έλαιο που εξασφαλίζει ευεξία, ηρεμία, καλή διάθεση… και προπάντων βελτιώνει την υγεία. Οι Κινέζοι τα χρησιμοποιούσαν σε συνδυασμό με μασάζ και βελονισμό από το 3.000 π.Χ.

Μερικές από τις παθήσεις που θεραπεύουν τα αιθέρια έλαια είναι η πνευμονία, το συνάχι, η φαρυγγίτιδα, η ωτίτιδα, η βρογχιολίτιδα, η αρθρίτιδα, η ακμή και το έκζεμα, έρπης…ακόμη και σαλπιγγίτιδα και ουρολοιμώξεις… Τα αιθέρια έλαια όπως δηλώνει το όνομα τους είναι ελαιώδη, υγρά και πτητικά (δηλαδή εξατμίζονται γρήγορα). Δρουν σαν καλλυντικά, αντισηπτικά, αντιμικροβιακά, τονωτικά, στυπτικά κλπ. Μπορεί σε ένα αιθέριο έλαιο να βρίσκονται μέχρι και 200 διαφορετικές χημικές ενώσεις!

 

 Γίνονται επικίνδυνα όταν δεν χρησιμοποιούνται σωστά, καθώς υπάρχουν κάποια που είναι πολύ τοξικά σε μεγάλες δόσεις. Για παράδειγμα η λεβάντα είναι ναρκωτικό και προκαλεί βαθύ λήθαργο, ο ευκάλυπτος δημιουργεί κεφαλαλγίες και μέθη, ο βασιλικός ελαττώνει την εγκεφαλονωτιαία νευρική δραστηριότητα… Γι’αυτό μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως φάρμακα και να δοθούν εσωτερικά ΜΟΝΟ με τη σύμφωνη γνώμη του ιατρού ή του φαρμακοποιού. Προκειμένου να χρησιμοποιηθούν για εσωτερική λήψη πρέπει να αναμιχθούν με ένα βάμμα, με ελιξίριο παπαϊνης, με διάφορα καθαρά λάδια (βρώσιμα), με αλκοόλη και επίσης υπό μορφή κάψουλας. Αυτούσια μπορεί να προκαλέσουν φλεγμονές, διότι ερεθίζουν.

Για τον εντοπισμό του κατάλληλου αιθέριου ελαίου απαραίτητο είναι το αρωματόγραμμα, το οποίο μέσω εργαστηριακού ελέγχου, θα μας δώσει το σωστό αποτέλεσμα. Είναι απολύτως τεκμηριωμένο ότι τα αιθέρια έλαια έχουν αντιμικροβιακή δράση. 
Τα έλαια λαμβάνονται με τους εξής τρόπους: 
1) με απόσταξη (δηλαδή βρασμό των φυτικών τμημάτων σε νερό ή διαβίβαση υδρατμών μέσω ειδικών συσκευών στα φυτά).

2) με έκθλιψη (δηλαδή σύνθλιψη του φλοιού με τρίψιμο μέσα σε κατάλληλο δοχείο, το οποίο φέρει αιχμηρές προεξοχές).
3) με εκχύλιση (με πτητικούς ή μη πτητικούς διαλύτες).

Είναι χαρακτηριστικό το ότι σε παλαιές εποχές, σε επιδημία χολέρας, οι αρωματοποιοί δεν αρρώσταιναν, λόγω των ισχυρών αντισηπτικών ιδιοτήτων των αιθέριων ελαίων. Συγκεκριμένα για κομπρέσες – επιθέματα, προσθέτοντας 5-10 σταγόνες (ανάλογα με το αιθέριο έλαιο) σε ένα κιλό νερό, βρέχουμε τις κομπρέσες. Τα χρησιμοποιούμε για ρευματόπονους, ημικρανίες, αρθραλγίες, δερματικό ερεθισμό, φαγούρα, ευρυαγγείες…

 ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΧΡΗΣΗ ΤΩΝ ΑΙΘΕΡΙΩΝ ΕΛΑΙΩΝ

-          Δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται κατά τη περίοδο της εγκυμοσύνης

-          Προσοχή στη χρήση τους σε μωρά.

-          Να μην έρχονται σε επαφή με τα μάτια. Ακόμη κι όταν κάνουμε εισπνοές.

-          Εξαιρούνται από τη χρήση τα άτομα με επιληψία ή υπέρταση

-          Πάντα φυτικό λάδι για τη διάλυση τους και όχι συνθετικό

-          Όσοι κάνουν ομοιοπαθητική, καλύτερα να αποφεύγουν αιθέρια έλαια με καμφορά και μέντα

-          Για εσωτερική χρήση, ΠΑΝΤΑ διαλυμένα.

-          Μπορούν να χρησιμοποιηθούν στην κουζίνα για να δώσουν άρωμα σε κάποιο φαγητό, π.χ. σάλτσες.

-          Λίγες σταγόνες στα ξύλα του τζακιού ή στα κεριά για την απορρόφηση καπνού τσιγάρων, θα αρωματίσουν θαυμάσια τους χώρους.