Σεξουαλική παρενόχληση και κακοποίηση στην ΕΕ

Το θέμα παραμένει ταμπού -  #MeToo campaign

Οι ευρωβουλευτές συζήτησαν με την Επίτροπο Cecilia Malmström τα μέτρα πρόληψης της σεξουαλικής παρενόχλησης και κακοποίησης στην ΕΕ την Τετάρτη στις 11.30πμ. σε συνέχεια της παγκόσμιας εκστρατείας των γυναικών με το γνωστό hashtag #MeToo. Αφορά αναφορές σε περιστατικά σεξουαλικής παρενόχλησης και κακοποίησης που οι ίδιες οι γυναίκες αντιμετώπισαν! Και σήμερα 26 Οκτωβρίου 2017, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο καταδίκασε με ψήφισμα όλες τις μορφές σεξουαλικής βίας. Μηδενική ανοχή στη σεξουαλική παρενόχληση και κακοποίηση!Το μη νομοθετικό ψήφισμα υιοθετήθηκε με 580 ψήφους υπέρ, 10 κατά και 27 αποχές. Αρκετές γυναίκες Ευρωβουλευτές μίλησαν για προσωπικές τους εμπειρίες.

Το τελευταίο διάστημα μετά το σκάνδαλο τον παραγωγό Χάρβεϊ Γουαϊνστάιν, τον αμερικανό σκηνοθέτη Τζέιμς Τόμπακ, αλλά και μέσα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, καθώς κι άλλα περιστατικά επίθεσης σε γυναίκες... έγινε ζητούμενο μια ευρωπαϊκή στρατηγική και πρόταση οδηγίας για την καταπολέμηση κάθε μορφής βίας κατά των γυναικών και των κοριτσιών. Να παρθούν μέτρα για την αντιμετώπιση της ανεπαρκούς καταγγελίας και του κοινωνικού στιγματισμού. Αλλά και σύσταση επιχειρησιακής ομάδας ανεξάρτητων εμπειρογνωμόνων για να εξετάσει την κατάσταση. Η καμπάνια #MeToo έχει ξεκινήσει από μια αφροαμερικανή πριν λίγα χρόνια.

Το ΕΚ καταδικάζει απερίφραστα όλες τις μορφές σεξουαλικής βίας, αποδοκιμάζει την ευκολία με την οποία γίνονται ανεκτές οι πράξεις αυτές και ζητά τη δίωξη των δραστών. Μάλιστα επαναλαμβάνει την έκκληση, που είχε απευθύνει ήδη από το 2014 προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να προωθήσει μια συνολική στρατηγική της ΕΕ και να υποβάλει πρόταση οδηγίας για την καταπολέμηση όλων των μορφών έμφυλης βίας, συμπεριλαμβανομένης της σεξουαλικής παρενόχλησης και της σεξουαλικής βίας κατά των γυναικών και των κοριτσιών.

Οι ευρωβουλευτές τονίζουν με το ψήφισμά τους ότι στις βασικές δράσεις για την καταπολέμηση της σεξουαλικής παρενόχλησης θα πρέπει να περιληφθούν η αντιμετώπιση των θεμάτων της ανεπαρκούς καταγγελίας και του κοινωνικού στιγματισμού, η καθιέρωση διαδικασιών λογοδοσίας στον χώρο εργασίας, η ενεργός συμμετοχή ανδρών και αγοριών στην πρόληψη της βίας και η δράση για την αντιμετώπιση αναδυόμενων μορφών βίας, π.χ. στον κυβερνοχώρο.

Τα μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου τονίζουν ότι θα πρέπει να εξεταστούν επειγόντως και ενδελεχώς τα πρόσφατα δημοσιεύματα των μέσων μαζικής ενημέρωσης σχετικά με τη σεξουαλική παρενόχληση και κακοποίηση, να εισαχθεί η υποχρεωτική κατάρτιση όλου του προσωπικού και των βουλευτών σχετικά με τον σεβασμό και την αξιοπρέπεια στην εργασία, να διατηρηθεί ένα εμπιστευτικό μητρώο καταχώρισης των υποθέσεων σε βάθος χρόνου, να συσταθεί μία επιχειρησιακή ομάδα ανεξάρτητων εμπειρογνωμόνων και να ενθαρρυνθούν τα θύματα να μιλήσουν και να καταγγείλουν τα κρούσματα σεξουαλικής παρενόχλησης μέσω επίσημων διαδικασιών στη διοίκηση του Κοινοβουλίου και/ή στην αστυνομία.

Το ΕΚ ζητά από τα κράτη μέλη να εξετάσουν την κατάσταση στα εθνικά τους κοινοβούλια και να λάβουν όλα τα απαραίτητα μέτρα, καταλήγοντας ότι πρέπει «όλοι οι πολιτικοί παράγοντες να ενεργούν ως υπεύθυνα πρότυπα για την πρόληψη και την καταπολέμηση της σεξουαλικής παρενόχλησης, στα κοινοβούλια και έξω από αυτά».

Σύμφωνα με την έκθεση του Οργανισμού Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης του 2014 με τίτλο «Βία κατά των γυναικών»:

μία στις τρεις γυναίκες έχει υποστεί σωματική ή σεξουαλική βία κατά την ενήλικη ζωή της σε ποσοστό έως 55 %

οι γυναίκες στην ΕΕ έχουν υποστεί σεξουαλική παρενόχληση σύμφωνα με το 32 % του συνόλου των θυμάτων, ο δράστης ήταν ιεραρχικά ανώτερος, συνάδελφος ή πελάτης

το 75 % των γυναικών σε επαγγέλματα που απαιτούν προσόντα ή σε ανώτατες διευθυντικές θέσεις έχουν υποστεί σεξουαλική παρενόχληση, όπως και το 61% των γυναικών που απασχολούνται στον τομέα των υπηρεσιών

το 20 % των νέων γυναικών (ηλικίας μεταξύ 18 και 29 ετών) στην ΕΕ των 28 έχουν υποστεί παρενόχληση στο διαδίκτυο

μία στις δέκα γυναίκες έχει υποστεί σεξουαλική παρενόχληση ή έχει πέσει θύμα ανεπιθύμητης παρακολούθησης με τη χρήση νέων τεχνολογιών

Για να το λέει η Βάνα Μπάρμπα έτσι θα'ναι για τον παραγωγό Χάρβεϊ Γουαϊνστάιν κι έτσι έγινε κι η πρώτη Ελληνίδα της λίστας των γυναικών, που καταγγέλλουν σεξουαλικές επιθέσεις, πιέσεις και απόπειρα εκμετάλλευσης από τον συγκεκριμένο. Η γνωστή ελληνίδα ηθοποιός αποκάλυψε σε συνέντευξή της πως όλα έγιναν τη περίοδο, που συμμετείχε στην ξενόγλωσση Οσκαρική ταινία «Μediteraneo». Ότι της ζητήθηκε να συμφάγει με ένα παραγωγό, που δεν τον ήξερε και χωρίς να ερωτηθεί καν... όταν άρχισε η διαφήμιση της ταινίας Mediteraneo. Ήταν απαίτηση δεν ήταν ερώτηση. Η Βάνα Μπάρμπα δήλωσε: “Χαίρομαι που είχα το σθένος και είπα όχι. Βέβαια αυτό μου κόστισε. Πρώτα απ' όλα ο ίδιος έστειλε ένα χαρτί ότι εγώ πρέπει να φύγω, ότι δεν μπορώ να ξαναδουλέψω στην Αμερική και η ίδια η ατζέντισσα μου είπε τώρα "ηθελέστα και παθέστα"”!

Επίσης αναφέρθηκε ότι γνώρισε τον Γουαϊνστάιν κατόπιν σε ένα πάρτι στο Μπέβερλι Χιλς, και η ίδια τον χαρακτηρίζει «φυσιογνωμία περίεργη, αγριευτική και χυδαία». Η Βάνα Μπάρμπα συνέχισε: «Τον γνώρισα στο Μπέβερλι χιλς, όπου γίνονταν τα πάρτι. Μια φυσιογνωμία περίεργη αγριευτική και χυδαία, από τότε μου είχε μείνει αυτό. Έβλεπα έναν άνθρωπο που δεν σε πρόσεχε, δεν σε σεβόταν, δεν κοιτούσε στα μάτια, δεν ήταν ευγενής. Ήταν ένας άνθρωπος που απλά διέταζε»... Κάτι που της κόστισε μια διεθνή καριέρα. Έκλεισε τη συνέντευξη με τα εξής: «Όλα εδώ πληρώνονται τελικά, μπορεί εμένα να μου κόστισε μια καριέρα στην Αμερική, άλλα τελικά η αξιοπρέπεια και το ήθος είναι σημαντικό πράγμα και έτυχε να πέσω σε αυτόν τον άνθρωπο. Δηλαδή αν είχα φάει μαζί του ή αν είχα βρεθεί μαζί του, οι πόρτες θα άνοιγαν διάπλατα. Ήταν καθαρά σεξιστική επιλογή δική τους. Ήταν υποταγμένο ένα σύστημα ολόκληρο σ' αυτόν τον άνθρωπο».

Όλες μας τελικά έχουμε κάτι να διηγηθούμε... και δεν ξέρω τι έχουν οι σκηνοθέτες, αλλά κι εμένα στα 19 μου χρόνια μου έτυχε κάτι αντίστοιχο από επώνυμο ηθοποιό – σκηνοθέτη με τεράστια διαφορά ηλικίας... Όπου βέβαια δεν έφτιαξα ποτέ το σενάριο από ένα βιβλίο, που ήθελε να δουλέψω με διαλόγους. Εμπειρία λάιτ. Και δεν αφήνω έξω το συνάφι των δημοσιογράφων, γιατί κι εκεί υπάρχουν πολλά κρούσματα από τύπους, που ζητούν να προωθήσουν επαγγελματικά με ανταλλάγματα. Το Χόλιγουντ πάντως κλυδωνίζεται, καθώς σχεδόν 40 γυναίκες κατηγόρησαν τον Αμερικανό σκηνοθέτη Τζέιμς Τόμπακ για σεξουαλική παρενόχληση και επίθεση, σύμφωνα με έρευνα, που δημοσίευσε η εφημερίδα Los Angeles Times. Οι νέες αποκαλύψεις έρχονται να προστεθούν στο σκάνδαλο Γουάινσταϊν. Όλο αυτό ώθησε πολλές ηθοποιούς να καταγγείλουν ανοιχτά πρακτικές τις οποίες πολλοί γνώριζαν, αλλά αποσιωπούσαν στη βιομηχανία του κινηματογράφου.

Στη νέα έρευνα οι 31 από τις 38 ηθοποιούς ή επίδοξες ηθοποιούς δέχτηκαν να μιλήσουν επώνυμα και η καλιφορνέζικη εφημερίδα δημοσίευσε ότι ο Τζέιμς Τόμπακ, 72 ετών τώρα, συνήθιζε να «περιφέρεται στους δρόμους του Μανχάταν αναζητώντας ελκυστικές νέες γυναίκες». Ο Τόμπακ υποσχόταν στις γυναίκες ότι θα κάνουν καριέρα χάρη στις διασυνδέσεις του, με σκοπό να τις πείσει να συναντηθούν μαζί του. Τις περισσότερες φορές, οι γυναίκες που δέχονταν να του μιλήσουν υποχρεώνονταν να απαντήσουν σε ερωτήσεις για τη σεξουαλική ζωή τους και κατόπιν να τον παρακολουθήσουν να αυτοϊκανοποιείται μπροστά τους. Η Αμερικανίδα ηθοποιός Αντρίν Λαβάλι, περιγράφοντας μια συνάντησή της με τον Τόμπακ το 2008 είπε: «Αισθάνθηκα σαν να ήμουν ιερόδουλη, ήταν μια απογοήτευση για μένα, για τους γονείς μου, για τους φίλους μου. Και δεν άξιζε να μιλήσω για αυτό σε κανέναν». Ο σκηνοθέτης ζητούσε συχνά από τις ηθοποιούς να γδυθούν μπροστά του για να διαπιστώσει, όπως υποστήριζε, αν έχουν άνεση μπροστά στις κάμερες.

Οι περισσότεροι απ'αυτούς έχουν συνήθως δύναμη οικονομική ή επαγγελματική, είναι προβεβλημένοι... όπως διαμορφώνεται το ψυχολογικό μοντέλο τους. Ο σκηνοθέτης Τόμπακ πρόσφατα είχε γυρίσει τη ταινία η "Ιδιωτική ζωή μιας σύγχρονης γυναίκας" με πρωταγωνίστρια τη Σιένα Μίλερ και προβλήθηκε στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας. Στο παρελθόν είχε συνεργαστεί σε αρκετές ταινίες με τον Ρόμπερτ Ντάουνι Τζούνιορ. H Σταρ Ρινάλντ, την οποία προσέγγισε ο Τόμπακ στο Σέντραλ Παρκ πριν από περίπου 15 χρόνια δήλωσε: «Κατά περίεργο τρόπο, σκεφτόμουν: είναι ένα τεστ για να δει αν είμαι πραγματική ηθοποιός κι αν μπορώ στα σοβαρά να γίνω ηθοποιός» σχετικά με το γυμνό. Ο Τόμπακ πάντως αρνήθηκε όλες τις κατηγορίες, διαβεβαιώνοντας ότι δεν συναντήθηκε ποτέ με αυτές τις γυναίκες ή αν συναντήθηκε ήταν μόνο για πέντε λεπτά και δεν θυμάται τίποτα. Είναι σεναριογράφος και σκηνοθέτης και εργάζεται στον κινηματογράφο από το 1974.

Η αφροαμερικανή Ντιάλο είναι η καμαριέρα του ξενοδοχείου που κατήγγειλε τον Στρος Καν για βιασμό. Μια δίκη, που έγινε παγκόσμια πρώτο θέμα, όπως και η επεισοδιακή τότε σύλληψη του άλλοτε ισχυρού άνδρα του ΔΝΤ, η οποία έληξε με μια οικονομική συμφωνία μεταξύ των δύο πλευρών. Σήμερα η 38χρονη καμαριέρα μοιράζει τη ζωή της ανάμεσα στο Ντακάρ και τη Νέα Υόρκη, αφού αποζημιώθηκε 1,5 εκατομμύριο ευρώ από τον Στρος Καν. Ενώ ο 68χρονος Ντομινίκ Στρος Καν παντρεύτηκε φέτος την σύντροφό του Myriam L’Aouffir, μαροκινής καταγωγής, με την οποία είχε δεσμό τα τελευταία πέντε χρόνια. Ο πολιτικός παντρεύτηκε για 4η φορά, αφού χώρισε από την τελευταία σύζυγό του Αν Σινκλέρ το 2013 μετά το σκάνδαλο, όταν κατηγορήθηκε για σεξουαλική παρενόχληση και βιασμό εργαζόμενης σε κεντρικό ξενοδοχείο της Νέας Υόρκης.

Σεξουαλική παρενόχληση είναι οποιαδήποτε ανεπιθύμητη λεκτική, μη λεκτική ή σωματική συμπεριφορά σεξουαλικού χαρακτήρα, που αποσκοπεί ή έχει ως αποτέλεσμα την προσβολή της αξιοπρέπειας ενός προσώπου ιδίως με τη δημιουργία εκφοβιστικού, εχθρικού, εξευτελιστικού, ταπεινωτικού ή επιθετικού περιβάλλοντος [άρθρο 2, παρ. 1δ του νόμου 3896/2010]. Στους χώρους εργασίας το φαινόμενο αυτό πλήττει κυρίως τις γυναίκες, οι οποίες συνήθως αντιμετωπίζουν μία άνιση μεταχείριση και αφετέρου αποσιωπούν το γεγονός, φοβούμενες κυρίως το διασυρμό, την κοινωνική κατακραυγή, καθώς και την επιδείνωση των εργασιακών τους συνθηκών. Το φεμινιστικό κίνημα επέδρασε καταλυτικά στην ανατροπή αυτής της κατάστασης. Μέσα από τους αγώνες και τις πιέσεις που άσκησε, πέτυχε να δοθεί μεγαλύτερη προσοχή σε θέματα όπως η ισότητα, η κακοποίηση, ο βιασμός και η σεξουαλική παρενόχληση.

Οι αγώνες και πιέσεις των γυναικών στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη είχαν ως αποτέλεσμα τόσο την κοινωνική ευαισθητοποίηση για το εύρος του φαινομένου και των συνεπειών του σε ψυχολογικό, κοινωνικό και οικονομικό επίπεδο σε βάρος των θυμάτων, όσο και την κινητοποίηση των εθνικών και διεθνών νομοθετικών οργάνων για την αντιμετώπισή του και την αποτελεσματική προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Όμως η ευρωπαϊκή κοινότητα άρχισε να ασχολείται με αυτό μόλις στα μέσα της δεκαετίας του ’80, όταν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με Ψήφισμά του ζήτησε από την Επιτροπή να συντάξει σχετική Οδηγία. Το πρώτο σημαντικό κείμενο που εκδόθηκε με βάση τη μελέτη αυτή, ήταν μία Σύσταση της Επιτροπής της 27ης Νοεμβρίου του 1991, όπου για πρώτη φορά περιγραφόταν το διακύβευμα της σεξουαλικής παρενόχλησης στην εργασία. Η αναλυτική, ωστόσο, περιγραφή των επιπτώσεων του φαινομένου δεν συνοδεύτηκε, από μία αντίστοιχα αναλυτική περιγραφή του ίδιου του φαινομένου. Στη Σύσταση διατυπώθηκε μόνον ένας εξαιρετικά ευρύς ορισμός του, που κάλυπτε κάθε «προσβολή της αξιοπρέπειας εφόσον στηριζόταν στη διαφορά φύλου», χωρίς να θεωρείται καν αναγκαία η ύπαρξη μίας συμπεριφοράς σεξουαλικού χαρακτήρα.

Η Οδηγία 73 του 2002, επιχείρησε την διατύπωση ενός νέου στενότερου ορισμού, ο οποίος ωστόσο στηρίζεται και πάλι σε μια σειρά από αξιολογικές και εξαιρετικά ασαφείς έννοιες. Ειδικότερα, ορίζεται ότι η σεξουαλική παρενόχληση προϋποθέτει συμπεριφορά σεξουαλικού χαρακτήρα που μπορεί να είναι λεκτική, μη λεκτική ή σωματική η οποία πρέπει να εκδηλώνεται με σκοπό ή αποτέλεσμα την προσβολή της αξιοπρέπειας του ατόμου, ιδίως με τη δημιουργία εκφοβιστικού, εχθρικού, εξευτελιστικού, ταπεινωτικού ή επιθετικού περιβάλλοντος. Η ανωτέρω Οδηγία 2002 καταργήθηκε και αντικαταστάθηκε από την Οδηγία 54 του 2006, η οποία ωστόσο δεν αλλοίωσε τον ορισμό της σεξουαλικής παρενόχλησης. Ο Έλληνας νομοθέτης ασχολήθηκε καθυστερημένα με το ζήτημα της σεξουαλικής παρενόχλησης. Ενώ όφειλε να ενσωματώσει την Οδηγία του 2002 το αργότερο μέσα στο 2005, ο ν. 3488 -ο οποίος ρύθμιζε το ζήτημα- ψηφίστηκε το καλοκαίρι του 2006, όταν μάλιστα η Οδηγία που υποτίθεται ότι ενσωμάτωνε στο ελληνικό δίκαιο είχε ήδη αντικατασταθεί από την Οδηγία του 2006.

Με το άρθρο 3 παρ. δ του ν. 3488/2006 επιχειρήθηκε για πρώτη φορά να δοθεί ο ορισμός της «σεξουαλικής παρενόχλησης» ως η εκδήλωση οποιασδήποτε μορφής ανεπιθύμητης λεκτικής, μη λεκτικής ή σωματικής συμπεριφοράς σεξουαλικού χαρακτήρα, με σκοπό ή αποτέλεσμα την προσβολή της αξιοπρέπειας ενός προσώπου, ιδίως με τη δημιουργία εκφοβιστικού, εχθρικού, εξευτελιστικού, ταπεινωτικού ή επιθετικού περιβάλλοντος. Σύμφωνα με τον Ν. 3896/2010 περί ίσης μεταχείρισης ανδρών και γυναικών στην εργασία, αναφέρει ρητά για τη σεξουαλική παρενόχληση, καθώς και οποιαδήποτε λιγότερο ευνοϊκή μεταχείριση, που οφείλεται στην ανοχή ή στην απόρριψη αυτής της συμπεριφοράς, συνιστούν διάκριση λόγω φύλου και απαγορεύονται. Οι θύτες διώκονται κατ’ έγκληση και τιμωρούνται με φυλάκιση από έξι μήνες μέχρι τρία χρόνια και χρηματική ποινή τουλάχιστον 1.000 ευρώ. Οι αστικές αποζημιώσεις κυμαίνονται από 15.000 και άνω. Ελάχιστες υποθέσεις βέβαια φτάνουν στα δικαστήρια.

Όπου δημιουργούνται σχέσεις εξάρτησης και εξουσίας, εκεί ευδοκιμούν και οι συνθήκες για παρενόχληση, σύμφωνα με τη σοσιαλίστρια Ιράτσε Γκαρσία Πέρες. Σήμερα 26 Οκτωβρίου και χθες οι ευρωβουλευτές συζήτησαν ανοιχτά για τη σεξουαλική παρενόχληση... όχι μόνο γενικώς στην Ευρώπη, αλλά και ειδικώς στα όργανα της ΕΕ. 35 γυναίκες, αλλά μόνο 5 άνδρες συμμετείχαν στη χθεσινή συζήτηση στο Στρασβούργο. Όμως για πρώτη φορά έγινε μία τόσο ανοιχτή συζήτηση, ακόμα και για περιπτώσεις παρενόχλησης μέσα στο Ευρωκοινοβούλιο. Δημοσιεύματα κάνουν λόγο για περισσότερα από εκατό περιστατικά στα θεσμικά όργανα της ΕΕ. «Είμαστε το πρώτο Κοινοβούλιο στην Ευρώπη, που συζητά δημόσια το ζήτημα του εκφοβισμού» τονίζει η Ολλανδέζα Σόφια Ίντφελντ. «Δεν νομίζω ότι στο Κοινοβούλιο έχουμε περισσότερη παρενόχληση απ΄ότι αλλού. Αλλά δεν έχουμε και λιγότερη...», λέει Γάλλος συνάδελφος.

«Από το #MeToo πρέπει να πάμε στο #NotMe», λέει η Αυστριακή ευρωβουλευτής Ανγκέλικα Μλίναρ. Η αρμόδια Επίτροπος Σεσίλια Μάλστρεμ υπόσχεται άμεση δράση, καθώς και τέσσερα εκατομμύρια ευρώ για ενημερωτικές καμπάνιες σε όλη την Ευρώπη, ενώ θεωρεί υποδειγματική την καμπάνια για την ευαισθητοποίηση στη βία κατά των γυναικών, που θα ξεκινήσει σύντομα η ιταλική ομοσπονδία ποδοσφαίρου σε συνεργασία με την ΕΕ. Σημαντικό βήμα σε νομικό επίπεδο αποτελεί η πρόσφατη προσχώρηση της ΕΕ στη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών. Με αφορμή τη συζήτηση στο Στρασβούργο η Κομισιόν θέλει να ασκήσει πίεση στα 28 κράτη-μέλη, ώστε να επικυρώσουν το συντομότερο δυνατό την πράξη προσχώρησης.

Η ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Κωνσταντίνα Κούνεβα επισημαίνει: “Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα έπρεπε να είναι από τους πιο προστατευμένους χώρους στον κόσμο, καθώς οι γυναίκες πλειοψηφούν, ενώ το μορφωτικό επίπεδο είναι υψηλό. Σκεφτείτε πόσο χειρότερα είναι τα πράγματα για μία γυναίκα σε προσφυγικό καταυλισμό...” Η Βρετανίδα ευρωβουλευτής Ντάιαν Τζέιμς δήλωσε: “Μιλάμε για παρενοχλήσεις γυναικών από άνδρες. Μπορεί όμως να συμβαίνει και το αντίθετο, δεν είναι ζήτημα φύλου”. "Έχω δύο άνδρες βοηθούς, αλλά ποτέ δεν τους έχω στριμώξει στο ασανσέρ" αντιτείνει η Γαλλίδα συνάδελφός της Καρίμα Ντελί. Η επίσης Γαλλίδα Μωρίν Σαρτιέ επαναφέρει το ζήτημα στις νομικές του διαστάσεις, προειδοποιώντας ότι “το Κοινοβούλιο έχει καθήκον επιμέλειας, άρα και προστασίας, για όλους όσους εργάζονται εδώ”.