Η γαστρονομική βόλτα της Ηλέκτρας Κουτούκη

Η οικονομική μου δυσκολία λόγω της επαγγελματικής κατάστασης των δημοσιογράφων, με έχουν κάνει να περιορίσω τις εξόδους μου, αν και ενημερώνομαι για εξελίξεις στην αγορά.. κυρίως στο χώρο αυτό της υγιεινής διατροφής & εστίασης. Χαίρομαι όταν φίλοι σεφ ανοίγουν ή ανακαινίζουν εστιατόρια, όταν νέα στέκια γίνονται αμέσως in, όταν φίλοι δημοσιογράφοι δημιουργούν καινούργια πράγματα στην αγορά... και γενικότερα προσπαθώ να βρίσκομαι σε σχετικές εκθέσεις... όπως για παράδειγμα τη Κυριακή 3 Νοεμβρίου, θα πραγματοποιηθεί πάλι η φετινή εκδήλωση -  έκθεση των κρασιών της Πελοποννήσου στο ξενοδοχείο Μεγάλη Βρετανία (1-8μμ).  Σήμερα είχα μια τάση να κάνω μια δημοσιογραφική και κριτική βόλτα στη γαστρονομική "πιάτσα". Λόγω αυτής της οικονομικής κατάστασης, που βιώνουμε τα τελευταία χρόνια, πολλά μαγαζιά κλείνουν, ενώ και φέτος στη πόλη της Αθήνας φαίνεται να κυριαρχούν τα ίδια... σουβλάκι, πίτσα και frozen yoghurt.

Δεν πρέπει όμως να γινόμαστε άδικοι, γιατί και εξαιρετικές προτάσεις υπάρχουν, όλο και κάτι καινούργιο «ψήνεται», ενώ ανανεωτικός αέρας «φυσάει» σε αρκετές γωνιές της πόλης μας... Το μαγαζί του φίλου σεφ Χριστόφορου Πέσκια στη Λεβίδου 11, στη Κηφισιά είναι μια καινοτομία, που ήρθε να μείνει. Το «Π Box» προτείνει μοντέρνο φαγητό πάνω σε ένα σκαμπό στην μπάρα, μπροστά σε ανοιχτή κουζίνα. Ράφια γεμάτα καλούδια, διάσημη μελιτζανοσαλάτα, μόλις 4 τραπέζια και μάξιμουμ 12 άτομα στην μπάρα της κουζίνας. Ψωνίζεις λιχουδιές για το σπίτι και τρως στην μπάρα καθημερινό προσεγμένο φαγητό. Εκείνο όμως, που τράβηξε τη προσοχή μου είναι ότι ο Χριστόφορος Πέσκιας θα επιμελείται και τα snack στην ξύλινη βιτρίνα του «Pulic Cafe», που άνοιξε πρόσφατα στο ισόγειο του Public του Συντάγματος.... όπου υπόσχεται, όπως διαβάζω, μπαγκέτες με σαλάμι Λευκάδας και κεφαλοτύρι, ζυμαρικά και κάρι, τάρτες με κολοκύθι και παρμεζάνα,  hot dogs, κέικ καρότου με frosting λεμονιού, κέικ πορτοκαλιού με ελαιόλαδο ή μωσαϊκό .. Στο public café από 7.30 π.μ. μέχρι τις 9.30 μ.μ.

Το εμφιαλωμένο κρασί αντιμετωπίζει κι αυτό τεράστια προβλήματα στα εστιατόρια λόγω της κρίσης, όπως συζητώ με φίλους οινοποιούς, όμως βρήκε απρόσμενους συμμάχους στα wine-bars, που ανοίγουν συνεχώς στη πόλη μας. Από την άλλη και η μπύρα κερδίζει μια θέση στο ελληνικό τραπέζι συνοδεύοντας τα  beer-foods κι όχι μόνο τις πίτσες ή πιτόγυρους. Το καλοκαίρι ευχαριστήθηκα να δοκιμάσω τη raddler beer, που μάλλον τη κατατάσσω στα αναψυκτικά περισσότερο... επίσης κυκλοφορούν ωραίες ελληνικές ετικέτες μικροζυθοποιών (π.χ. βιολογικές ή η Septem) ή και ξένες όπως η διάσημη πια Estrella Inedit με την υπογραφή του σεφ Φεράν Αντριά. Το μαγαζί «Osterman» στο Μοναστηράκι θεωρείται μια πολύ ολοκληρωμένη πρόταση εξόδου, όπου η κάβα παίρνει έξτρα μπόνους χάρη στην μπάρα, που είναι αναπόσπαστο μέρος του «όλου» του μαγαζιού. Ο χώρος ιδιαίτερος, αφού πρόκειται για αξιοποίηση ενός παλιού υφασματάδικου. Θα έλεγα μια νέο-brasserie, όπως αυτές που είναι must στο Λονδίνο κι άλλες ευρωπαϊκές πόλεις. Το φαγητό είναι απλό και καλοφτιαγμένο με γαλλικό-βρετανικό στίγμα. Το concept νέο-Brasserie έχει επηρεαστεί από τα ελληνικά ήθη και έθιμα...μια άποψη του στιλ και του γούστου με ταιριαστή μουσική. Πίσω από την μπάρα βρίσκουμε τον Γιάννη Κοροβέση, που εγγυάται μερικά από τα καλύτερα κοκτέιλ της πόλης.

Τα κοκτέιλ ήρθαν για να μείνουν και όπως λένε όλοι οι κριτικοί γεύσης, ποτέ πριν δεν είχαμε τόσους πολλούς και τόσο καλούς bartenders, ποτέ πριν δεν πίναμε τόσο καλά ποτά στην πόλη και μάλιστα σε προσιτές τιμές. Έχω ακούσει για το «Hitchcocktales», μια νέα άφιξη στου Μακρυγιάννη, όπου το μαγαζί θυμίζει πρώην γκαράζ που μεταμορφώθηκε σε all day χώρο, ισορροπώντας vintage και μοντέρνα στοιχεία... Όταν λέω καλά κοκτέιλ, ο νους μου πάει στο ξενοδοχείο «St George Lycabettus», ενώ από την Κυριακή 3 Νοεμβρίου, μου είπαν ότι το «La Suite Lounge» στην κορυφή του ξενοδοχείου «St George Lycabettus» θα προσφέρει κυριακάτικο brunch (12 μ.μ.- 6 μ.μ)..... γεύσεις a la carte (€ 18 το άτομο) ... Έριξα μια μιατιά στο μενού και τον πλούσιο μπουφέ με σαλάτες, pancakes με σιρόπι σφενδάμου, burgers, αυγά Benedict με σολομό ή μπέικον, γαλλικά τόστς με μπανάνα και σοκολάτα, bagels, muffins, κρουασάν, φυσικούς χυμούς... Εκεί, που έμεινε περισσότερο το μάτι μου ήταν σχετικά με το σιντριβάνι σοκολάτας. Επίσης στα decks θα είναι η συμπαθής Έφη Μαλτέζου, ραδιοφωνική παραγωγός του Galaxy FM.

Στο φαγητό συνεχίζει να είναι trend το αγαπημένο σούσι, που έχει εισβάλλει στην ελληνική κουζίνα, αλλά όπως όλοι ομολογούν, το κρέας κρατά πάντα τα σκήπτρα στις νέες προτάσεις. Η Ελληνική Κουζίνα μέσα στη κρίση έχει καταφέρει κάτι εκπληκτικό... την εξαγωγή των ελληνικών συνταγών και τοπικών προϊόντων. Τα νέα από τον αγαπητό Μίλτο Καρούμπα και το σεφς κλαμπ είναι εξαιρετικά με δράσεις και συγκρότηση σεφ κλαμπς και αντιπροσώπων σε διάφορες χώρες και σίγουρα μια χώρα ποτέ δεν κατάφερε να εξάγει γαστρονομία, αν αυτή δεν έχει δυναμική και ουσιαστική παρουσία μέσα στην ίδια τη χώρα. Η Ελληνική Κουζίνα καινοτομεί και προωθείται. Ευχάριστα νέα από τη σεφ Μαρία Λόη στην Νέα Υόρκη...από τη φίλη Νταϊάνα Κόχυλα.. από την αγαπημένη Αργυρώ Μπαρμπαρήγου. Αλλά πώς θα σας φαινόταν ένα πιάτο κολοκυθάκια γεμιστά με κιμά σφυρίδας; Ή γαμοπίλαφο με κότα και ροφό; Είνα δύο συνταγές από το γευστικό concept της Μυρσίνης Λαμπράκη για το «Πιάσαμε Λαβράκι», το θαλασσινό μεζεδοπωλείο, που θα ανοίξει στο χώρο του παλιού «Meat Square» του Χαλανδρίου κάπου ανάμεσα στις 20 με 25 Νοεμβρίου.

Ναι, ο κόσμος είναι πιεσμένος και ταλαιπωρημένος οικονομικά, ψυχολογικά... γι’αυτόν ένα καλό περιποιημένο φαγητό είναι μια διέξοδος για να αισθανθεί καλύτερα και απ’ ότι φαίνεται εδώ κερδίζει το έντεχνα απλό comfort food. Στο βιβλίο της «Burgers» η Rebecca Bent περιγράφει τα μπέργκερ ως «μπλουτζίν του comfort food»... γι’ αυτό επιτυχημένο concept είναι αυτό του «Burger Joint» στη Γλυφάδα, που απέκτησε και «αδελφάκι» κατάστημα στο Νέο Ψυχικό από τη Τρίτη 29 Οκτωβρίου. Χώρος μεγαλύτερος, η μπάρα μπαίνει στο παιχνίδι, νεοϋορκέζικο – βιομηχανικό στυλ με τούβλο, εμφανές μπετόν και στένσιλ. Επίσης το The Burger Company του Φίλιππου Βαρβέρη έχει ένα από τα 2-3 καλύτερα burgers στην Αθήνα και βρίσκεται στη Ν.Ερυθραία (Χαριλάου Τρικούπη 144). Το μπιφτέκι από βοδινό Black Angus... ζουμερό, ενώ το signature burger (BC Burger) έχει κατσικίσιο τυρί, μαγιονέζα με τρούφα, μαρμελάδα κόκκινης πιπεριάς και καραμελωμένα κρεμμύδια.

Από τις 25 Οκτωβρίου 2013,  λειτουργεί και το εστιατόριο «The Margi» στο ισόγειο του ξενοδοχείου, που από τη πρώτη χρονιά λειτουργίας του ήδη ήταν υποψήφιο για Χρυσό Σκούφο. Ο σεφ Παναγιώτης Γιακαλής προσφέρει ανανεωμένα γευστικά πιάτα, όπως φλαν κουνουπιδιού με κουλί μπουγιαμπέσας και γαρίδα σοτέ, χειροποίητα ζυμαρικά από ζέα με κρέμα μυζήθρας με κόκορα κρασάτο, άγριος σολομός με φάβα Σαντορίνης σε ελαιόλαδο αρωματισμένο με πορτοκάλι και βανίλια.. μέχρι τραχανά κοκκινιστό με χανιώτικη ξινομυζήθρα. Ξέρω πως ακούγονται όλες αυτές οι γευστικές προτάσεις! Η Ελληνική Κουζίνα θριαμβεύει, αλλά στην Αθήνα ευτυχώς μπορούμε να δοκιμάσουμε κι άλλες γεύσεις από ξένες κουλτούρες. Το «Fish Co. Platters» στο Νέο Ψυχικό (Περικλέους 11) μας συστήνει νοτιοαφρικάνικες γεύσεις. Το έθνικ εστιατόριο άνοιξαν στην Περικλέους τρεις φίλοι γεννημένοι στη Νότιο Αφρική, προσφέροντας κυρίως θαλασσινά πιάτα. Μύδια, γαρίδες, καλαμάρια, ψάρια... αλλά και ινδικό κάρυ ή καυτερή σάλτσα peri peri πορτογαλικής προέλευσης. Τα κρασιά από τη Νότιο Αφρική και ελληνικές μπύρες. Στο Νέο Ψυχικό  επίσης ανακαινίστηκε εντυπωσιακά το Base Grill και το Faro Capo (ex-Patron) σταθερά προχωρά.

Λοιπόν, από πέρσι συζητούσαμε με τη φίλη Ρούλα να πάμε για φαγητό στο «Αλάτσι» του γνωστού δημοσιογράφου Σταύρου Θεοδωράκη... κι ακόμη δεν πήγαμε. Εκεί ανέλαβε τώρα ο σεφ Περικλής Κοσκινάς από το Milos, που μάλλον η μαγειρική του φιλοσοφία ταιριάζει με το μαγαζί. Αυτό, που μου έρχεται στο μυαλό για το «Αλάτσι» είναι ένα συνοδευτικό πιάτο με χόρτα και κρητικές γεύσεις, και νομίζω ότι εκεί βασίζεται και το όλο concept του χώρου, δηλαδή στην αναζήτηση κορυφαίων ελληνικών προϊόντων, ξυπνώντας εμπειρίες και μνήμες μας από κάθε γωνιά της Ελλάδας. Λένε, πως η χορτόπιτα που ψήνεται επιτόπου με τραγανό φύλλο, έχει σπανάκι, διάφορα χορταρικά, μυρωδικά και φέτα... αν και εδώ έχουμε μαμά από τη Θεσσαλία και μάλλον δεν θα την παράγγελνα.  Η κοτόσουπα πάντως είναι διάσημη... όπως ακούγεται και το τρυφερό και όλο νοστιμιά κατσικάκι με πικρό, al dente σταμναγκάθι. Επίσης  «Το Μαύρο Πρόβατο» θεωρείται φέτος ως από τα πιο πετυχημένα εστιατόρια της πόλης. Ένα μικρό μαγαζί στο Παγκράτι... μια περιοχή που έχει δώσει πολλές επιτυχημένες δουλειές. Ξεχώρισε για την ατμόσφαιρα του, καθώς η Ολλανδέζα διακοσμήτρια Λιάν Βερμέερ έκανε θαύματα. Οι μερίδες δεν είναι μικρές και το κρασί μόνο χύμα, αλλά και μπύρες. Σχεδόν πια «κλασσική» σαλάτα με κατίκι Δομοκού, νοστιμότατα και αρωματικά λιγκουίνι, κοτομπριζολάκια και χοιρινή μπριζόλα.. καλά λόγια άκουσα για το carrot cake στο Μαύρο Πρόβατο.

Τελευταίο άφησα το καλύτερο!  Είναι ίσως η σημαντικότερη είδηση... Πόσοι δεν έχουμε τραγουδήσει το τραγούδι του Μπιθικώτση για το ουζερί-καφενείο Belle Amie («στου Μπελαμή το ουζερί…»). Το διατηρητέο νεοκλασικό στην πλατεία Κανάρη (Αγγέλου Μεταξά 11 & Βούλγαρη) στον Πειραιά αναπαλαιώθηκε εντυπωσιακά...με γούστο και σεβασμό στην αρχοντική ιστορία του. Ο σεφ Χρήστος Τζιέρας κλήθηκε να ανακαλύψει ξανά την αστική ελληνική κουζίνα, εμπλουτίζοντάς την με τοπικά προϊόντα από κάθε γωνιά της χώρας, ενώ στο μπαρ ο Σπύρος Κερκύρας θα προτείνει δικιές του επιλογές.