Τόνοι της ποικιλίας bluefin tuna, που εξετάστηκαν στα ανοικτά
της Καλιφόρνιας έδειξαν ότι έχουν μολυνθεί με ραδιενέργεια από τη Fukushima της Ιαπωνίας. Ήδη πριν
ένα χρόνο τον Μάιο 2012 η Wall Street Journal είχε αναφερθεί σε μελέτη του Stanford University. Συγκεκριμένα η Daniel Madigan, οικολόγος της θαλάσσιας
ζωής και η οποία ηγήθηκε της μελέτης, δήλωσε: “The tuna packaged it up (the radiation) and brought it across the world’s largest ocean. We were definitely surprised to see it at all
and even more surprised to see it in every one we measured.” ...δηλαδή
ότι ο τόνος έφερε τη ραδιενέργεια διασχίζοντας τον μεγαλύτερο ωκεανό του
πλανήτη. Και ότι πραγματικά με έκπληξη διαπίστωσαν ότι σε κάθε έναν τόνο, που
μέτρησαν υπήρχε ραδιενέργεια.
Επίσης άλλο μέλος της
μελέτης, ο βιολόγος θαλάσσιας ζωής Nicholas Fisher από το
Stony Brook University της Νέας Υόρκης, δήλωσε “We found that absolutely
every one of them had comparable concentrations of cesium 134 and cesium 137.”...
δηλαδή ότι κάθε ένας τόνος είχε συγκεντρώσεις των ραδιενεργών
στοιχείων cesium 134 και cesium 137. Πριν έναν χρόνο, κάθε ψάρι που είχε
εξεταστεί, είχε λίγη ποσότητα των ραδιενεργών υλικών, που χύθηκαν στον Ειρηνικό
Ωκεανό τον Μάρτιο 2011 από το πυρηνικό εργοστάσιο Fukushima Daiichi. Από τότε όμως οι ραδιενεργοί ρυπαντές
συνέχισαν να χύνονται στον ωκεανό. Συγκεκριμένα
το ραδιενεργό cesium δεν βυθίστηκε στο βυθό της θάλασσας, έτσι τα ψάρια κολυμπούν
μέσα από αυτό. Η καταστροφή της Φουκουσίμα δείχνει να είναι μια μάχη χωρίς
νίκη... με τους ανθρώπους να μη μπορούν να πάρουν το πάνω χέρι.
The half life of cesium 134 is 2.0652 years.
For cesium 137, the half life is 30.17 years.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου