Δυστυχώς,
υπάρχουν ευρωπαϊκές οδηγίες, που περιορίζουν την εμπορεία παραδοσιακών
ποικιλιών με τους ακόλουθους τρόπους:
ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΙ
1. Ο
σπόρος για να πουληθεί πρέπει υποχρεωτικά να περιλαμβάνεται σε επίσημο κατάλογο
στον οποίον εγγράφεται μετά από αίτηση του ενδιαφερόμενου, η οποία έχει και
κόστος. Για τις παλιές ποικιλίες, που αποτελούν Κοινό Αγαθό είναι πολύ δύσκολο
για έναν αγρότη να αναλάβει το κόστος και τη γραφειοκρατία της αίτησης.
Αντίθετα, οι πολυεθνικές, που κατοχυρώνουν πνευματικά δικαιώματα για τα υβρίδια
τους, έχουν ιδιαίτερο κίνητρο να τα εγγράψουν στον κατάλογο.
2. Οι
σπόροι για να συμπεριληφθούν στον κατάλογο, πρέπει να παρουσιάζουν συγκεκριμένα
χαρακτηριστικά στα οποία ανταποκρίνονται κυρίως τα βιομηχανικά υβρίδια, αλλά
όχι απαραίτητα και οι παλιές ποικιλίες. Τα χαρακτηριστικά αυτά είναι η
Διακριτότητα, η Σταθερότητα και η Ομοιομορφία.
3. Η
εμπορία των παλιών ποικιλιών δεν είναι ελεύθερη, καθώς υπόκειται σε στενούς
γεωγραφικούς και ποσοτικούς περιορισμούς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου